Το κυνήγι της Ευτυχίας

Την αναζητάς... Σαν υπνωτισμένος...


Ψάχνεις να τη βρεις απεγνωσμένα... Δεν τη φτάνεις... Στην πορεία χάνεσαι, ξεχνάς...

Από που ξεκίνησες, προς τα που κατευθυνόσουν... Νιώθεις πως σε εξαπάτησαν.

Τί έψαχνες άραγε εξ' αρχής;

Ποια μορφή έχει η περιβόητη "ευτυχία" και πώς την ανακαλύπτει κανείς; Πώς τη φέρνει κοντά; Υπάρχει το μυστικό;




Συνεχίζεις με δυσφορία... Γίνεσαι εμμονικός...

Τρέχεις μα σε προσπερνά αυτό που ξέχασες να ζήσεις...

Δε βλέπεις μπροστά σου, κυνηγάς το μεγάλο όνειρο λησμονώντας πως στο "ταξίδι" κρύβονται όλες οι ομορφιές...



Γιατί έχασες το χαμόγελό σου; Τί κοστίζει σήμερα ένα χαμόγελο αληθινό;

Στους δικούς σου ανθρώπους, στον άγνωστο στο δρόμο, σε κάθε στιγμή, σε κάθε δοκιμασία και κάθε χαρά...



Κι όμως είναι όλα εδώ. Στα μάτια σου μπροστά. Στα μάτια της ψυχής.

Στο χάδι της μητέρας σου που πάντα είναι εκεί, αγαπώντας κάθε σου πτυχή.

Στο φως του ήλιου που τρυπώνει απ' το παράθυρό σου και σε καλημερίζει γλυκά.

Στη βροχή που σου χτυπά βίαια το πρόσωπο, μα συγχρόνως ξεπλένει τα δάκρυά σου.

Στις νότες που διεγείρουν κάθε σου κύτταρο.



Στην ευγένεια οποιουδήποτε περαστικού απ' τη ζωή σου, που "είδε" ποιος είσαι μέσα σε λίγες στιγμές.



Στις μικρές, ανούσιες συζητήσεις με τους φίλους σου. Σ' αυτούς που χωρίς να μιλήσεις ξέρουν.

Που βρίσκονται συνεχώς δίπλα σου.

Φίλους ζωής, δικούς σου από πάντα... Δύναμη... Τύχη... Ευλογία...



Στο φιλί του λατρεμένου σου τετράποδου. Στην ανιδιοτελή του αγάπη.

Εκείνου που ξέρει μ' ένα μαγικό τρόπο όλα όσα αισθάνεσαι και πάντοτε θα προσπαθεί να σου πάρει τη λύπη απ' την ψυχή.

Σύντροφος πιστός...


Σ'εκείνους τους πολύτιμους, που έχεις χάσει. Αυτούς που απομάκρυνες και αυτούς που έφυγαν από σένα.

Εκείνους που σου πήραν βίαια μακριά, ξεριζώνοντας μαζί ένα δικό σου κομμάτι.

Τους λατρεμένους στην καρδιά σου. Αυτούς που έρχονται στα όνειρά σου.

Που δεν τους ξεχνάς ποτέ, κρατώντας το ομορφότερο κομμάτι τους μαζί σου.




Όλοι έρχονται στη ζωή σου για κάποιο λόγο. Συγχώρεσέ τους. Συγχώρεσε εσένα.

Να είσαι ευγνώμων. Που ήρθαν, που πέρασαν. Ευγνώμων που έχεις την ικανότητα να νιώθεις, να αισθάνεσαι. 




Κράτα σφιχτά ό,τι πήρες και ό,τι έδωσες... Έχε σαν πολύτιμο φυλαχτό τη γλυκιά τους ανάμνηση...

Όλα τα συναισθήματα που σου προκάλεσαν, δύσκολα μα κι ονειρικά.




Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να καταφέρεις. Έχε πίστη.

Στον εαυτό σου και στους άλλους. Μη φοβηθείς. Μην παραιτηθείς.

Όλη η αγάπη που έχεις δώσει σε πρόσωπα και πράγματα, δεν χάνεται.

Ποτέ.




Κι ύστερα, καθώς συνεχίζεις να κυνηγάς λαχανιασμένος, κάτι σου τραβάει την προσοχή.

Το φως, η ζεστασιά, μια ματιά γεμάτη ζωή, ένα χαμόγελο τόσο ξεχωριστό.

Το γνωρίζεις... Θυμάσαι... Βλέπεις ξανά...




Κι η Ευτυχία;

Στιγμές.

Δημιούργησέ τις.   Ονειρέψου.    Ρίσκαρε.    Αγάπα.    Ζήσε.


Α.Κ.